Brexit sonrası swap işlemleri yeniden gündemde
24 Haziran 2016
İngiltere’nin Avrupa Birliği’nden çıkma kararı ardından piyasada görece güvenli varlık arayışı altın ve yen gibi varlıkların talep görmesine neden oldu. Değerlenen yen, Japonya ekonomisine olumsuz etki oluşturabileceği için akla Japonya Merkez Bankası’nın döviz piyasasına doğrudan müdahale edeceği ihtimali gelse de, sabah saatlerinde ülkenin ekonomi bakanı Aso, likiditeyi artırmak ve yende aşırı değerlenmeyi önlemek için swap işlemlerini kullanabileceklerini belirtti.
Swap anlaşması nedir?
Merkez bankalarının kullandığı likidite swapı, diğer merkez bankaları ile birbirlerine likidite sağlamak amacıyla yaptıkları anlaşmalardır. Buna en iyi örnek, 2007-08 krizinde FED’in deniz aşırı ülkelerde dolar likiditesini artırmak amacıyla Avrupa ve İsviçre merkez bankasıyla yaptığı anlaşmadır. FED ile BOJ arasında gerçekleşen ilk swap anlaşması 2008’de 127,6 milyar dolar düzeyindeydi.
FED ve BOJ üzerinden örnek verilecek olursa;
BOJ FED’e Euro satar ve karşılığında dolar - yen paritesi düzeyi karşılığında dolar alır. Fakat FED’in Yen’i BOJ’un ilgili hesabında, aynı şekilde BOJ’un doları da FED’in ilgili kasasında tutulur. İki banka bu süreçte aynı parite seviyesinden, ileri bir tarihte para birimlerini geri alma üzerine anlaşır. İkinci anlaşma dolayısıyla, BOJ FED’e faiz öder.
BOJ, bundan sonraki süreçte swap anlaşmalarını kullanarak, Yen değerini azaltmayı hedefleyebilir. İngiltere’nin Birlik’ten çıkma kararı ardından etkili olabilecek algının Yen’i zorlaması ardından, Banka’nın yapabileceği açıklamalar çok daha önem kazanabilir.
Senaryolar;
Swap anlaşmalarının kullanılması durumunda,
- Yen’de değer kaybıyla birlikte USDJPY, EURJPY, GBPJPY gibi Yen karşıtlı paritelerde yukarı yönlü hareketler görülebilir,
- Yen karşısında dolarda görülebilecek güçlenme nedeniyle, EURUSD ve GBPUSD gibi dolar karşıtlı paritelerde aşağı yönlü hareketler oluşabilecekken, USDCHF gibi dolar bazlı paritelerde yukarı yönlü hareketler görülebilir.
Swap anlaşması nedir?
Merkez bankalarının kullandığı likidite swapı, diğer merkez bankaları ile birbirlerine likidite sağlamak amacıyla yaptıkları anlaşmalardır. Buna en iyi örnek, 2007-08 krizinde FED’in deniz aşırı ülkelerde dolar likiditesini artırmak amacıyla Avrupa ve İsviçre merkez bankasıyla yaptığı anlaşmadır. FED ile BOJ arasında gerçekleşen ilk swap anlaşması 2008’de 127,6 milyar dolar düzeyindeydi.
FED ve BOJ üzerinden örnek verilecek olursa;
BOJ FED’e Euro satar ve karşılığında dolar - yen paritesi düzeyi karşılığında dolar alır. Fakat FED’in Yen’i BOJ’un ilgili hesabında, aynı şekilde BOJ’un doları da FED’in ilgili kasasında tutulur. İki banka bu süreçte aynı parite seviyesinden, ileri bir tarihte para birimlerini geri alma üzerine anlaşır. İkinci anlaşma dolayısıyla, BOJ FED’e faiz öder.
BOJ, bundan sonraki süreçte swap anlaşmalarını kullanarak, Yen değerini azaltmayı hedefleyebilir. İngiltere’nin Birlik’ten çıkma kararı ardından etkili olabilecek algının Yen’i zorlaması ardından, Banka’nın yapabileceği açıklamalar çok daha önem kazanabilir.
Senaryolar;
Swap anlaşmalarının kullanılması durumunda,
- Yen’de değer kaybıyla birlikte USDJPY, EURJPY, GBPJPY gibi Yen karşıtlı paritelerde yukarı yönlü hareketler görülebilir,
- Yen karşısında dolarda görülebilecek güçlenme nedeniyle, EURUSD ve GBPUSD gibi dolar karşıtlı paritelerde aşağı yönlü hareketler oluşabilecekken, USDCHF gibi dolar bazlı paritelerde yukarı yönlü hareketler görülebilir.